2016 Het einde , 2017 Een nieuw begin.

2016 Een bewogen jaar !

Er gebeurde veel in dit jaar, dit maakt het natuurlijk uitdagend. Hierdoor krijg je enkel nog meer zin om er iets van te maken in 2017. Later meer hierover, eerst terug naar het begin.

2016 Begon super met een 2e zoon voor Carlo. Maar ook zwaar natuurlijk. Ook al lukten de trainingen goed, de rust en s'nachts opstaan zorgde voor een extra uitdaging. Bij Fabio verliep de winter volgens plan en kon hierdoor in het begin van het jaar zeer goede uitslagen rijden in de Bulls Cup in Duitsland. Maar ook in België waar we in de reeks als master 30+ uitkwamen, was de conditie super. De bedoeling was een minder druk schema te rijden en alles in het teken van de Benelux Cup te plaatsen. De kleine wedstrijden lieten we links liggen of namen we er als training bij.

De uitslagen waren behoorlijk en het opboksen tegen de sterkste masters van Belgie en Nederland was een echte uitdaging.

Ook op de weg hadden we toch wel goede benen. En kon Fabio zelfs op het Belgische kampioenschap met de hulp van mij, als 1ste van het peloton aankomen op enkele seconden van de kopgroep ! Ook wedstrijden in Seneffe of Spurk deden we telkens mee vooraan en dit met weinig ervaring op de weg, dit gaf ons zeker een boost.

Het BK Mtb was niet wat we ervan verwachtten, materiaalpech en het warme benauwde weer zorgde ervoor dat de vele trainingen niet het gewenste resultaat opleverde bij mezelf. Bij Fabio ging het redelijk goed int begin, maar ook hij had niet zijn beste dag en kon het tempo niet blijven houden op het toch wel super zwaar rondje waar toch vooral de lichtgewichte van voor in de uitslag zaten.

De volgende Benelux Cup wedstrijden waren wel weer de moeite, met wedstrijden zoals Zoetermeer, Sittard en Esch-Sur-Alz hadden we nog zeker onze handen vol om er een mooi klassement van te maken. Maar het was vooral in Houffalize, het mekka van de Belgische Mtb waar Fabio verrassend uitpakte met een 3de plaats op het Benelux Kampioenschap, hier eindigde ikzelf op de 6e plek, waardoor we ook vele punten namen in het klassement. Het eindklassement waar we fel voor hadden geknokt en de vele verre verplaatsingen hadden natuurlijk geloond en zo eindigden Fabio op 2 en ikzelf op plek 4.

Het hoogtepunt in 2016 was natuurlijk het WK in Italie, het mooie Val-di-Sole had een verrassend rondje in petto. De klim was zo lang en stijl dat ik hem nu nog voor me zie, ook de afdalingen die er door de vele reeksen voor ons zeker niet gemakkelijk bij lagen zorgde voor speciale ervaring. Een 21 en 23ste plaats, daar mochten we best met een tevreden gevoel naar huis mee keren.

2017 Een nieuwe uitdaging.

Zowel ikzelf als Fabio hadden echt het gevoel dat we na 5 Mtb seizoenen nu van de weg ons hoofddoel wilden maken. De 5 wegwedstrijden die we gereden hadden zorgden voor een goed gevoel en dat smaakt natuurlijk naar meer.

De Mtb volledig de rug toe keren lijkt ons iets te voorbarig, maar voorlopig volgen we ons gevoel.