6de en 3de op granfondo Schleck

Vreugde en teleurstelling.

Het was de eerste keer voor ons in Luxemburg op de Grandfondo Schleck, en ambitie hadden we genoeg zeker ook omdat de vorige wedstrijden super verlopen waren.

Maar wat ons te wachten stond is toch altijd nog wat afwachten, dit is geen kermiskoers en hier staan de beste Grandfondo renners aan de start van de omliggende landen.

Omdat er per leeftijd werd gestart stonden Fabio en ikzelf vandaag apart aan de start, hij bij de -35 jarigen en ik bij de 35-40 jarigen. Deelnemers waren er genoeg, met meer dan 1500 aangekomen renners...

Fabio zat bij de sterkste groep en de wedstrijd zat lang op slot, ook al omdat tussen de klimmen telkens lange stukken op het vlakke zijn.

De geplande bevoorrading liep verkeerd omdat alle wegen volledig toe zaten met files en verkeer. Zo kregen we gelukkig op 90km toch nog ons drinken, wel wat laat maar o zo nodig. (super bedankt om het te blijven proberen papa en mama!)

Fabio moest bij gebrek aan drinken wat meer gecontroleerd fietsen en zijn krachten sparen, hierdoor konden 6 renners ontsnappen, het gat was niet groot en hij dacht dit te dichten. Maar hier hadden 2 profs anders over gedacht. Toen Stijn Vandenberg en Laurens Sweek deze groep op sleeptouw namen waren de podiumplaatsen gaan vliegen.

Hoe meer naar het einde hoe beter Fabio zich weer ging voelen, en zo kon hij de 2 de grotere groep opsplitsen.

In de finale sprint moest hij slechts 1 renner voor zich dulden en kon zo 6de algemeen eindigen.

Ikzelf vertrok met mijn leeftijdsgroep 3min later, en ook onze wedstrijd zat volledig op slot. Toen we 80km in de benen hadden had ik me bij de eerste 10 gepositioneerd om zo de belangrijke klimzone vooraan aan te vatten, maar toen er een renner voor me viel lag mijn fiets erbij. Snel de schade opmeten en door.

Achtervolgen en terug inhalen, dit deed even zeer maar tijd om na te denken had ik niet.

Toen Kristof Houben samen met Jurgen Van Goolen zich vol op de klimmen gooide moest ik alle zijlen bijzetten om mee te geraken. Dit lukte en hierdoor zat ik in de kopgroep van 5.

Het draaide best ok en tot op de finish konden we voorblijven op een toch wel groot achtervolgend peloton.

Toen ikzelf op 45km van het einde mijn cassette stuk trapte, kon ik niet meer kleiner schakelen dan de 17 achteraan. De 4 stijle klimmen op't einde waren natuurlijk een nachtmerrie en hierdoor was op het einde het beste ervan af.

Ik probeerde nog een aantal keren aan te vallen maar ik had de verkeerde persoon in het oog, zo kon Jurgen die in de koers maar weinig op kop kwam ontsnappen en was het voor mij sprinten voor de 2de plaats. De kracht was nog goed in de sprint en zo kon ik nog de 3de plaats behalen, goed voor het grote podium.

Op dit podium kreeg ik een enorme prijs... 1 flesje bier.