Omdat we in 2019 de fel begeerde Belgische trui konden veroveren, hadden Fabio en ik besloten om een viering te organiseren hiervoor.
De gepaste dag was natuurlijk voor ons de 16de augustus, ook omdat de koers dan langs Fabio zijn thuis kwam en dit de ideale gelegenheid was om iedereen samen te krijgen voor een schitterende omloop (wedstrijd) + een drink achteraf.
Omdat het feestje ons toch heel wat werk bezorgde om te organiseren, was het toch best druk om alles in orde te krijgen om iedereen een leuke dag te bezorgen.
Zelf wou Fabio liever geen druk voor te presteren maar dit is natuurlijk niet mogelijk aangezien er zoveel mensen voor ons kwamen kijken. En wij waren super gemotiveerd om te laten zien wat we in ons mars hadden.
De omloop was best zwaar, veel bochten en toch 3 korte stukken van 30sec die goed oplopen. Meer dan zwaar genoeg om het verschil te maken en te laten zien wie er de beste is.
Er stond een 80 man aan de start, en al gelijk gewoonlijk van de start waren er al speldenprikken om weg te geraken, ikzelf zat samen met Fabio vooraan en we wouden absoluut niemand laten vertrekken zonder ons. Dit koste misschien wel extra krachten, maar ik wist dat onze conditie goed was en we waren gebrand op een goed resultaat.
Na een 45min voelde ik me vermoeid en moest me even wegsteken in het al goed uitgedunde peloton.
Fabio bleef attent voorin koersen, maar was ook aan't wachten tot de betere renners hun slag zouden slaan om dan het verschil te maken.
Na een 15min voelde ik me terug beter en toen Kurt me opzocht om samen te ontsnappen waren we vertrokken. Fabio twijfelde geen sec en kwam met brute kracht aansluiten vooraan.
Zou dit de juiste aanval zijn vroeg ik me af?
3 sterke renners onder stoom en zonder te twijfelen losten we elkaar blindelings af, de adrenaline zorgde ervoor dat we vertrokken waren voor een glansprestatie.
In de achtergrond zag ik Kristof Houben (wereldkampioen Granfondo) naderen maar hij kwam niet kort genoeg om de aansluiting te maken.
De wedstrijd was nog lang en we moesten vol blijven rijden om het jagend peloton op genoeg achterstand te zetten, tot we door de talrijke bochten uit het zicht waren. Dit zou voor een moralen tik zorgen bij de achtervolgers.
In het peloton achter ons konden de betere renners ook wegrijden en zo hoorden we langs de kant dat onze voorsprong van 30sec gestaag opliep elke ronde tot 45sec.
We zaten wel met 3 voorop maar omdat Kurt bij de 40+ reeks rijd, mocht hij 4ronden eerder stoppen. Hij was dus geen bedreiging voor onze zegen.
Kurt wist dit natuurlijk ook en kon hierdoor ook vol rijden, hij hielp ons nog extra in zijn eigen laatste ronde. "Top natuurlijk" en zo kon hij meer dan verdiend winnen in zijn reeks.
Fabio en ikzelf moesten de laatste 4 ronden nog alleen afwerken, maar omdat onze voorsprong naar 1min was gestegen probeerde we om geen gekke toeren meer uit te halen, 93 km op deze omloop hakt er ferm op in en met meer dan 1 uur in de aanval voelde je zo nu en dan die verzuring fel opkomen op de korte venijnige klimmetjes.
Het was in de laatste 2 ronden echt wachten op de finish, maar gelukkig hadden we zoveel aanmoedigingen langs de kant van de talrijke opgekomen supporters dat we dit er zeker bijnamen.
Voor de zegen gingen we sprinten, ik was benieuwd of de benen dit nog konden en ook al was er aan Fabio niks te doen, ik voelde nog echt dat er kracht inzat.
Na de koers was er een mooi podium met aansluitend de kampioenenviering die denk ik zeker geslaagd was.
We hebben ons voor iedereen 100% ingezet om er een leuke dag van te maken, tijdens en ook na de koers.
Ik wil langs deze kant dan ook iedereen bedanken die is langsgekomen op deze toffe dag.
