Omdat we zaterdag het feestje moesten opruimen en we met het gezin ook even er tussen uit wouden, hadden we gekozen om de koers in Othee te laten vallen en te koersen op zondag voormiddag in Nederland, het bergcriterium in Berg en Terblijt.
Het regende de hele voormiddag, niet leuk voor het publiek maar als renner moet je erdoor en ben je meer op u wedstrijd gefocust dan op de weersomstandigheden.
Het waren 17 ronden op een kleine omloop, de geulemerberg op en de vogelzangweg terug af, dus van vlakke meters was geen sprake en dit maakt het er natuurlijk niet gemakkelijker op.
Van in de 2de ronde waren er al 2 renners voorop die een 30sec bij elkaar reden, we panikeerde niet in de achtergrond omdat het nog lang was. Maar toen na half koers het verschil nog steeds hetzelfde was moesten we toch meer kopwerk doen om in een winnende positie te komen.
Ikzelf probeerde zoveel mogelijk het tempo hoog te houden en met behulp van Fabio kwamen we op 15sec.
Toen besliste Fabio om de sprong naar voor te maken, hij kreeg 1 renner mee in het wiel en de andere 4 renners konden 1 ronde later toch aansluiten vooraan toen het tempo zakte.
Ikzelf was niet mee, ik moest solo in 7de positie blijven rijden omdat ik te veel krachten had verbruikt in de achtervolging en na 14X klimmen jammer genoeg eraf moest.
Fabio zat vooraan met 6 waar het tempo gestaag zakte, niemand die echt wou aanvallen en iedereen was aan het wachten op de sprint, dit was natuurlijk een uitgelezen kans voor Fabio. Hij zette aan en dulde geen concurrentie op de toch zware klim naar de finish.
Overwinning nr 12 doet zeker deugd, de mooie bloemen waren voor mama, die in de regen op haar verjaardag ons super bij stond in bevoorrading en verzorging.
