4 Oktober was het de beurt aan Nieuwrode , we hadden voor deze koers gekozen boven de Ecw in Donceel .
Donceel is eigenlijk 100% ons ding , wind 80km en minder druk , maar in 2020 zetten we nu eenmaal alles op Wbv Elite wedstrijden .
De omloop was vlak maar er stond een stevige wind , jammer genoeg weinig zijwind dus eigenlijk moeilijk om waaiers te trekken .
In de eerste 2 ronden was beetje rondkijken naar de snelle mannen , uit ervaring dit jaar hadden we geleerd dat je niet zomaar weggeraakt voor lang met 46.5km/h gemiddeld , dus was het nu uitkijken naar de juiste aanval . We hadden enkele snel mannen in de gaten met Milan Paulus en Alex Coleman en toen deze de gas open trokken glipte Fabio en ikzelf mee , dit deed zeker zeer ,maar vanzelf da bestaat niet !
We waren weg met 7 renners in ronde 3 , en samen met Fabio mezelf Milan ,Alex, Huys Branko , en Eyskens Jeroen hadden we 4 continentale renners mee ik de kopgroep .
Dit moest wel goed aflopen , het tempo was verschroeiend en mijn wattages zaten in die eerste ronde boven de 430w .
Toen ik omkeek zag ik in de verte het peloton nog steeds in de achtergrond en met een gemiddelde ronde van 48.6km/h begon ik nog extra te geven .
Blijkbaar was het na 2 ronde voorop al gedaan en zat het peloton al terug erbij , ik begreep het niet goed eerst maar in verdere verloop van de wedstrijd kon er ook telkens niemand ver wegrijden .
Fabio en ikzelf hadden dan maar voor de buik van het peloton gekozen om onze troeven in de eindfase nog eens uit te spelen .
Met nog 20min te gaan bracht ik mijn broertje mooi naar voren , en precies of we het geroken hadden ging het tempo omhoog en brak het peloton in 2 delen , met een man of 20 zaten we mooi vooraan .
Ik probeerde toch mijn deel van het werk te doen omdat in kleinere groep Fabio zijn kansen toch stuk hoger zijn dan in een massasprint , even leek het er goed uit te zien en met een voorsprong van 15sec bij het indraaien van de laatste ronden maar op stuk wind tegen viel het helemaal stil en hierdoor groepeerde alles weer samen .
Fabio sprong met alle aanvallen mee in deze laatste halve ronde maar de aanval van de latere winnaar Elias had hij niet zien gebeuren , en toen het peloton wind mee richting finish ging leek het erop dat er gesprint ging worden voor plaats 2 .
Ikzelf zat net iets te ver voor iets te proberen door een grote valpartij alweer, en moest alle zijlen bijzetten om terug vooraan te geraken .
Net toen ik bij de eerste 10 kwam aansluiten was het Fabio die in de laatste 2km het hazenpad nam samen met Ward van Dyck.
Fabio zette alles op alles om de sprint te ontlopen maar met de wind schuin in de zij was dit zeker niet gemakkelijk , ikzelf schoof naar voor om zo het tempo zo laag mogelijk te leggen vooraan , even leek dit goed te lukken maar toen in de laatste 800m het peloton vol onder stoom kwam kon Fabio zijn kleine voorsprong niet houden en werk opgeslokt door voorste deel van een sprintend peloton .
Fabio zij achteraf dat hij zich goed voelde maar niet onverslaanbaar en dan is zo een ultieme aanval die in de laatste 100m strand altijd een beetje zuur .
Bij mezelf waren de benen ook nog best ok maar besliste om af te stoppen en toen de sprint begon , tja sorry maar ik ben mijn leven nog niet moe :p Donderdag nieuwe kans , op naar Bornem .