3e plaats in Welkenraedt.

Dit weekend kozen Carlo en mezelf voor een Open ECW wedstrijd in Welkenraedt. Een mooie ronde met redelijk wat klimwerk maar ook een afdaling waar het asfalt ten wensen overliet.

In het begin van de wedstrijd zat ik samen met Carlo wat opgesloten, de vele nederlanders en duitsers zorgde voor een ander wedstrijd verloop. Ook omdat ik nog het goede gevoel op de fiets moest vinden. Carlo kon wel enkele plaatsen goedmaken in de afdaling, en zich in de 2e en 3e ronde goed voorin mengen met de betere renners. Zelf kon ik na wat inspanningen op de klimmen ook goed opschuiven naar voor en begon het gevoel beter en beter te worden.

Toen Carlo op het einde van de 4e ronde samen met Mosbeux ten aanval trok en de aansluiten bij een kopgroep konden maken, die een ronde eerder weg reed, begon de wedstrijd pas echt. Toen ik zag dat er meerdere goeie renners vooraan zaten sprong ik een halve ronde later en kon ook ik de aansluiting maken bij koplopers. Carlo kon op de steilere stukken van de lange klim op dat moment net het tempo niet meer volgen, en moest 6 koplopers waar ikzelf bij reed laten gaan.

In de kopgroep bleef het tempo goed onderhouden door iedereen, er was een best een goede verstandhouding, ook konden we ronde per ronde onze voorsprong op het peloton vergroten. Tot in de voorlaatste ronde veranderde er niets.

Maar in de afdaling ontsnapte de 2 Duitse renners samen, door meer risico's te nemen. Samen met Defossa probeerde ik in eerste instantie nog de voorspong klein te houden, maar bij ons vlotte de samenwerking niet meer ideaal en de 2 leiders reden alsmaar meer weg.

Op de lange klim besloot ik voluit te gaan, maar bij het boven komen waren de 2 duitsers net te ver weg om alleen in de afdaling ernaartoe te rijden. Ook de andere renners kwamen niet ver achter mij boven en zo moest ik voor de 3de plaats strijden.

Op het einde van de afdaling probeerde ik een eerste aanval te plaatsen, maar Defossa kwam sterk terug op mij. Bij het onder komen was het RJNIA Nick, een 3e duitser vanuit de kopgroep die zijn laatste aanval plaatste. Ik besloot direct te volgen. In eerste instantie reed hij weg van mij, maar op de laatste korte klim vlak voor de eindstreep kon ik hem toch terug remonteren en achter de 2 Elite's als eerste Amateur/Master eindigen op het podium.

Carlo zakte na een sterk begin verder weg naar achter, wat later bleek te zijn door ziekte. Koorts is het verdikt

. Goed rusten en uitzieken is voor hem nu prioriteit. Ikzelf kijk al uit naar Dinsdag waar ik ga deelnemen in Keerbergen voor alweer een koers tegen de Elite z.c.