De laatste wedstrijd van het jaar was een wedstrijd in Antwerpen bij een andere bond .
Deze wedstrijden zijn meestal niet in de buurt daarom dat we hier niet rijden maar aangezien er aan de linkerkant van België een pak meer renners zijn dan hier in de Limburg had Carlo die hier alleen naar afgezakt was goeie papieren nodig voor een deftig resultaat .
De elite 3 en master A reeks zou samen starten maar aangezien er niet echt iets extra is voor algemeen te winnen was het gewoon zaak om die reeks te pakken van de +35j Na wat problemen met de ketting voor de koers kwam alles nog gelukkig in orde voor de wedstrijd begon . De omloop was klein , rondjes van 3.5km met hier en daar een bocht en toch een stevige wind die vooral in de zij zou blazen .
In de start waren er toch wel al wat ontsnappingspogingen van renners maar Carlo besliste om er wat in te komen , en na een 15min was het toch tijd om voorin te geraken , met 2 harde stevige ronden was de kopgroep gevormd waar Carlo samen met Stijn Goolaarts nog naartoe konden .
Voorin draaide het echt goed en de snelheid lag op 45km/h, iets dat toch echt wel hoog is op zo een klein rondje.
Het peloton verloor ronde na ronde terrein en het was al snel duidelijk dat de latere winnaar voorin zou zitten .
Er zaten 4 master A in deze groep en met de Belgisch kampioen Stefan Boon bij de Lwu bond en Jeroen Das Vlaams kampioen Waod toch echt wel 2 hardrijders.
Enkel was het Sven Cools die achteraf de sterkste van deze 3 renners was .
Carlo had er geen zin in om met 10 naar de meet te rijden en werd redelijk ongeduldig omdat niemand echt iets probeerde van aanvallen en toen hij zich niet meer kon inhouden probeerde hij een 2 tal keer druk te zetten door een aanval te plaatsen .
Maar zijn medegezellen hadden precies niet veel zin in een avontuur , tot op het wiel werd er natuurlijk wel gereden maar verder niet .
Toen op 4 ronde van het einde aan de streep werd omgeroepen dat het peloton moest stoppen door de grote afstand tussen de groepen was het ook niet meer nodig om hard door te draaien .
Er werd nog een 2tal keer aangevallen door renners maar toen op 2 ronde van het einde alles terug samen kwam leek de finale dichterbij te komen en ook de gevreesde sprint .
Maar dat was buiten Jan Trenson gerekend , Carlo kende hem niet maar hij ging er echt hard vandoor , zonder te twijfelen naar het wiel en met 2 was het gas geven om voor te blijven .
Het tempo was verschroeiend , 47per uur zorgde voor een gaatje van 10 sec op de achtervolgers .
In de laatste ronde leek het binnen , maar dat was buiten Stijn gerekend , die had een laatste offensief en geraakte in de laatste 300m nog vooraan .
Carlo besliste om zich niet te mengen in de strijd voor de el3 reeks en was tevreden met zijn zege in het verre Beveren.
